01-15 - głowa
01 - oczy
02-11 - twarz
12-13 - szyja
14 - krtań
15 - potylica

16-35 - prawa ręka
16-24 - prawe ramię
25 - prawy łokieć
26-34 - prawe przedramię
35 - prawa dłoń

36-55 - lewa ręka
36-44 - lewe ramię
45 - lewy łokieć
46-54 - lewe przedramię
55 - lewa dłoń

56-80 - korpus
56-62 - klatka piersiowa
63-67 - plecy
68-75 - brzuch
76-79 - podbrzusze
80 - genitalia

81-90 - prawa noga
81-84 - prawe udo
85 - prawe kolano
86-89 - prawa łydka
90 - prawa stopa

91-00 - lewa noga
91-94 - lewe udo
95 - lewe kolano
96-99 - lewa łydka
00 - lewa stopa

3. Zmiana wartości wytrzymałości i punktów pancerza:

To prawda, że według systemu z podręcznika nasi wspaniali bohaterowie mogą przeżyć bardzo wiele, a dla niektórych z nich niczym jest nawet uderzenie łapy smoka, czy najpotężniejsze zaklęcie magii wojny, czy żywiołów. Moim zdaniem jest to trochę bez sensu. Oczywiście niektórzy lubią grać niezwyciężonymi postaciami. Ja jednak jestem zwolennikiem opieki nad bohaterem i uważaniem na niego. Wprowadzenie utrudnień w systemie walki bardzo w tym może nam pomóc.

Zaczął bym od zaprzestania używania współczynnika Wt w walce. Jest on oczywiście potrzebny w przypadku trucizn, czy wielu innych testów, tu jednak proponowałbym go pominąć. Nie do końca jednak. Co jest powodem tego posunięcia? Przeczytajcie jakąkolwiek książkę fantasy. Pamiętacie Geralta? Zginął od jednego pchnięcia, a przecież był nadczłowiekiem... Zabił go prosty chłop widłami. Czytaliście Dragonlance? Wiecie więc zapewne kto to Tanthalas (lub Tanis). Rana zadana mu sztyletem w udo nie pozwoliła mu przez kilka tygodni na chodzenie... Gorączkował, prawie umarł, a co może zrobić według zwykłych zasad sztylet w WFRP? Nic... Aby dalej korzystać z tego artykułu przy tworzeniu postaci dzielimy jej wytrzymałość przez 3, zaokrąglając w dół (czyli Wt0-2=0, Wt3-5=1, Wt6-8=2, Wt9-10=3) Nadal oczywiście normalna wytrzymałość używana jest w testach zatrucia, choroby, odporności na ciepło/zimo, a także upadania, etc. Tylko w przypadku obrażeń zadanych przy pomocy broni białej, palnej, strzeleckiej, a także spowodowanych eksplozjami i miażdżeniem korzystamy z nowej - mniejszej - cechy. Dzięki temu widać, że wrodzona wytrzymałość nie ma tak dużego znaczenia w przypadku takich obrażeń, zaś dużą rolę gra pancerz. Punkty pancerza dodawane przez odpowiednie zbroje będą opisane w dalszej części. Należy również dodać, że Wt dzielimy w ten sposób tylko dla istot humanoidalnych (czyli między innymi graczy), można przyjąć, że np. niektóre potwory będą miały inny dzielnik (np. czarny ork czy fimir mógłby mieć Wt dzieloną przez 2, troll Wt równą normalnej, zaś gigant czy smok nawet mnożoną przez 1,5 lub 2!). Dzięki temu bez potrzeby zmiany charakterystyk wielu stworzeń możemy doprowadzić do urealnienia walk i sprawienia, aby przeciętny wojownik nie miał - jak dotychczas - ta ogromnych szans z potężnym potworem, jakim jest choćby smok czy bazyliszek.

3. Pancerze:

a) skórzane:
- są to pancerze wykonane z jednej lub wielu warstw skóry, najczęściej niedźwiedziej, cielęcej lub bizoniej. Dają bardzo małą ochronę przed wszystkimi rodzajami obrażeń, za to zapewniają sporo ciepła, pcheł i smrodku. Na zimę często konserwuje się je z pomocą zwierzęcych tłuszczów. Zdarzają się pancerze skórzane barwione, a także bardziej wytworne i drogie, ze skóry wilków dla przykładu, które jednak mają już praktycznie charakter ładnego stroju, nie zaś zabezpieczenia przed obrażeniami.

Przeszywanica (Aketon) - to tekstylny, pikowany kaftan. Sama zbroja kolcza nie dawała dostatecznej osłony przed siłą uderzenia. Mogła zatrzymać ostrze broni, ale nie pochłaniała wystarczająco energii ciosu. Wszelkiego rodzaju broń obuchowa była wielkim zagrożeniem dla wojownika chronionego kolczugą. Dodatkowo ostre kółeczka tworzące kolczugę często raniły ciało zbyt cienko ubranego wojownika. Dlatego zakładano pod nią różnego rodzaju, wykonane z grubego sukna, tuniki, które miały za zadanie zamortyzować siłę otrzymanego ciosu. Przez rozwój tego typu ubiorów ochronnych powstał właśnie aketon. Był on noszony nie tylko pod kolczugę, ale dla biedniejszych rycerzy była to często jedyna ochrona tułowia.

Płaszcz z kapturem - skórzany płaszcz z kapturem będący dobrą ochroną raczej przed deszczem niż przed jakimikolwiek obrażeniami. Jest niezbędnym wyposażeniem każdego rangera i podróżnika.

Kurtka - wykonana ze skóry, zapinana kurtka chroniąca przed zimnem i lekkimi obrażeniami. Jest wygodna w noszeniu, nie obciera skóry, nie krępuje żadnych ruchów. Jest cicha (nie pobrzękuje tak jak zbroja kolcza) więc bez problemu można się w niej skradać.

Kaftan - skórzany kaftan chroni korpus i nogi podróżnika przed lekkimi obrażeniami. Używany przez biedniejszych poszukiwaczy przygód.

Kaftan z rękawami - identyczna obrona jak zwykły kaftan, dodatkowo chroni ręce podróżnika.

Rękawice - skórzane rękawice idealnie chronią przed zimnem, wytrąceniem broni lub skaleczeniami dłoni. Dobre dla złodziei, ponieważ ich dłonie w takich rękawicach nie zostawią żadnych śladów. Z drugiej jednak strony oczywiście utrudniają korzystanie z wytrychów i manipulowanie przedmiotami.

Buty - skórzane buty chronią stopy przed stłuczeniami, przemoczeniem od deszczu, skaleczeniami i zimnem. Mają grubą podeszwę, na której nawet na śliskiej nawierzchni bohater noszący je nie poślizgnie się.

b) skórzane ćwiekowane:
- pancerze skórzane ćwiekowane mają niewiele wspólnego ze zwykłą zbroją skórzaną. Pancerz ćwiekowany jest miękki i wzmocniony setkami, nabitymi w niewielkich odległościach od siebie nitów. Znajdują się one blisko siebie, dlatego dają dobrą ochronę przeciwko obrażeniom siecznym i kłutym.

Kurtka - na skórzaną kurtkę zostały nabite nity wzmacniając ja i nieznacznie usztywniając. Staje się więc całkiem dobrym elementem pancerza dla biedniejszych poszukiwaczy przygód. Jest również dobrym elementem obronnym przed zimnem i wiatrem.

Kaftan - podobnie jak na kurtkę ćwiekowaną i w tym wypadku zostały nabite nity wzmacniając kaftan i nieznacznie usztywniając. Często używana przez różnego rodzaju "szumowiny" - bandytów, rozbójników.

Kaftan z rękawami - jw. dodatkowo chroni ręce podróżnika.

Rękawice - rękawice zostały wzmocnione nitami. Bardzo trudno o skaleczenie się w takich rękawicach, trudniej jest je przebić. Zwykle nity znajdują się jedynie na wierzchu dłoni.

Buty - bardzo dobre i wytrzymałe buty, trudne do przebicia, ciepłe oraz dość wytrzymałe. Mają grubą podeszwę, na której nawet na śliskiej nawierzchni bohater noszący je nie poślizgnie się.

c) kolcze:
- pancerze kolcze są wykonane z małych, przeplatających się ze sobą kółeczek metalowych. Stanowią one dobrą obronę przeciwko obrażeniom siecznym, słabą przeciw obuchowym oraz przeciwko strzałom i innym obrażeniom kłutym.

Koszulka - pleciona koszulka, chroni tors, jednocześnie pozostawiając kończyny wolnymi i swobodnymi. Znajdująca się pod spodem warstwa pikowanego sukna zapobiega otarciom i amortyzuje siłę ciosów.

Kaftan - kaftan wykonany z małych metalowych kółeczek splecionych ze sobą. Wspaniale chroni przed obrażeniami siecznymi, gorzej z obuchowymi i kłutymi.

Kaftan z rękawami - identyczne właściwości jak zwykły kaftan z tą różnicą, że ten chroni także ręce wojownika.

Kaftan z rękawami - zbudowana była z kilku - kilkunastu tysięcy małych pierścieni (zazwyczaj o średnicy od 6 do 12mm) żelaznych, splatanych w taki sposób, że każdy łączył się z czteroma sąsiednimi. Ogniwa kolczugi wykonywano z ciągnionego drutu żelaznego, który zawijano w pierścień, końce rozpłaszczano i nałożone na siebie nitowano (czasem nawet podwójnie) bądź spawano na gorąco. Często rząd pierścieni nitowanych splatano na przemian z rzędem pierścieni spawanych. Chroniła korpus, ramiona oraz uda wojownika.

Kolczuga warstwowa - jw. z tą różnicą, żę ta zbudowana jest z kilku warstw. Często nakłada się ją na kubrak z pikowanego materiału lub miękkiej skóry; ma to zapobiec bolesnym otarciom i złagodzić siłę ciosów.

Naramienniki - naramienniki wykonane z metalowych kółeczek. Mogą być dołączane do innych części pancerzy kolczych dając ochronę ramionom podróżników. Da się je również zamocować samodzielnie do skórzanego pancerza.

Nagolenniki - nagolenniki wykonane z metalowych kółeczek. Mogą być dołączane do innych części pancerzy kolczych dając ochronę nogom podróżników. Można je również zamocować samodzielnie do skórzanego pancerza.

Rękawice - są to rękawiczki wykonane z plecionych, metalowych kółeczek będące doskonałą ochroną dłoni przed obrażeniami siecznymi. Trochę gorsze utrzymanie rękojeści broni w takowych rękawicach to jeden nielicznych minusów takiej ochrony dłoni.

d) łuskowe (karacenowe):
- pancerze łuskowe wykonane są z metalowych płytek nachodzących na siebie, na kształt rybiej łuski. Stanowią bardzo dobra ochronę przeciwko wszelkim rodzajom obrażeń zarówno siecznych jak i obuchowych czy kłutych.

Brygantyna - (inaczej Bechter) odmiana pancerza, wykonana z podłużnych, nachodzących na siebie płytek, łączonych w pionowe rzędy przy pomocy plecionki kolczej. Jest zbroją o konstrukcji bardzo funkcjonalnej i przemyślanej. Płytki w pionowych rzędach nachodzą na siebie w około 2/3 długości. W momencie cięcia czy sztychu (generalnie uderzenia) trafiona płytka ściąga pod siebie dwie sąsiednie - ochrona wzrasta.

Łuskowa kryta - zbroja ta składa się ona z pasów blachy stalowej, które dzięki swemu ułożeniu pozwalały nawet w pewnym stopniu na zginanie tułowia (blachy zbroi krytej nie były nitowane ze sobą). Dodatkową osłoną są blaszki naramienne, które zamocowane na zawiasach nie utrudniały poruszania rękoma w czasie walki. Zbroja kryta jest zbliżona do pełnej zbroi płytowej, jest jednak od niej zdecydowanie tańsza.